Ai mbushi 91 vjeç majin e kaluar dhe kjo duket kur ecën. Por lëvizja e tij në këmbë dhe qëndrimi i tij jetësor janë për t’u patur zili. Në çdo rast, pyetja është nëse “Cry Macho” do të jetë filmi i fundit i Clint Eastwood, testamenti i tij filmik?
Mund të jetë filmi i tij i fundit si aktor por ai ende do të bëjë diçka më shumë. Nëse është lamtumira e aktorit, është një lamtumirë hiperbolike. Eastwood na kërkon pezullimin e shenjtë të mosbesimit, të cilin sigurisht që ne e japim pa diskutim, pasi karakteri i tij, një yll i vjetër rodeo, sipas kërkesave të skenarit është ende i aftë, deri në moshën e tij, duke grumbulluar një grusht kur është e përshtatshme, duke joshur një vejushë dukshëm më të re, duke zbutur një kalë të egër dhe duke drejtuar një karrocë me shkathtësi.
Clint, me pak fjalë, është një diamant i përjetshëm: kauboji kanonik (kapelja, shenja dalluese e tij) Kush ka shtrirë më shumë se një shekull kinema, që nga Tom Mix dhe William S. Hart. Eastwood vetë do të varroset pa trashëgimtarë të mundshëm. Nga sa u tha, ju do të merrni me mend se Cry Macho është një film perëndimor bashkëkohor, por hiri i filmit është se ka shumë më tepër gjëra: një melodramë romantike, një film aventure, një komedi, një thriller, një film rrugor…
Shoqëruesi i tij i udhëtimit është një djalë trembëdhjetë vjeç, gjysmë “gringo” dhe gjysmë meksikan, të cilin duhet të udhëtojë nga Meksika, ku jeton nëna e tij, në Teksas, ku jeton babai i tij, një itinerar i mbushur me incidente, rreziqe, zjarre, mot i keq, etj. Nënshtresa sentimentale që zbukuron turneun ka çastet e saj emocionale (Eastwood duke parkuar lakonizmin e tij dhe duke i rrëfyer djalit fatkeqësinë e tij familjare, vetëm në një famulli) dhe të tjera më të rënda.
Cry Macho është ndoshta vepra më e thjeshtë e Eastwood, por është e mbushur me esenca që janë kinema e mirëfilltë, rrëfim i një pastërtie kristalore, ku kënaqësia e tregimit të një historie transmetohet dhe depërton te shikuesi si në kohët e vjetra të Walsh ose Hawks, kineastët që na kanë ushqyer me gji si Eastwood, kauboj i përjetshëm, i cili na na ushqen me gji.